Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Café Les Editeurs


Αυτό είναι το αγαπημένο μου café στο Παρίσι στην περιοχή Saint-Germain. Οι τοίχοι έχουν βιβλιοθήκες με διάφορα βιβλία που μπορείς να πάρεις ελεύθερα και να διαβάσεις. Άνθρωποι όλων των ηλικιών έρχονται με τα βιβλία τους, τις εφημερίδες, τις σημειώσεις τους και διαβάζουν πίνοντας τον καφέ τους. Έχει και ωραίο φαγητό. Στον τοίχο αυτό το τεράστιο ρολόι. Ήταν δύσκολο να βγάλω φωτογραφία όλου του χώρου με την έννοια ότι είναι λίγο άβολο για τον κόσμο να τον φωτογραφίζεις σαν Γιαπωνέζος τουρίστας την ώρα που θέλει να χαλαρώσει, να μιλήσει ή να φάει. Εδώ έχετε άποψη της μίας πλευράς του café.
Στην Αθήνα ψάχνω απεγνωσμένα να βρω κάτι αντίστοιχο, αλλά δεν τα έχω καταφέρει ακόμη. Η Στοά στην Πατησίων προσφέρεται κάπως, αλλά όχι πάντα, το Γαλλικό Ινστιτούτο στη Σίνα, αλλά γενικά δεν έχουμε αυτήν την κουλτούρα του να διαβάζουμε πρώτον και του να διαβάζουμε σε δημόσιους χώρους δεύτερον. Δυστυχώς.

5 σχόλια:

  1. Αχ, ένα τέτοιο στέκι είχαμε βρει κι εμείς δίπλα στην εκκλησία της Ιερής Καρδιάς (Basilique de Sacré-Coeur)στη Μονμάρτη. Δε θυμάμαι όνομα βέβαια μετά από τόσα χρονια κι ουτε καν αν σήμερα υπάρχει. Γραφικό, ήσυχο (ό,τι πρέπει για διάβασμα) στέκι ανθρώπων που λάτρευαν το διάβασμα (βιβλιοθήκη το είχαμε καταντήσει με ένα εσπρέσο) και το γράψιμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μήπως ήρθε η ώρα να δημιουργήσουμε σιγά-σιγά και στην Ελλάδα τέτοιους χώρους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν δεν κάνω λάθος λειτουργεί ακόμη η Ζώγια στη Θεσσαλονίκη (βιβλίο, τσάι και συμπάθεια) όπου απλώς υπάρχουν κάποια βιβλία σε πάγκο για να δανειστείς αλλά τουλάχιστον όσες φορές πήγα εγώ εκεί σπάνια έβλεπα κάποιον να διαβάζει.
    Έχω να εξομολογηθώ ότι είναι μία αγαπημένη μου συνήθεια να διαβάζω βιβλίο σε καφετέρια αλλά το κάνω μόνο όταν είμαι σε άλλη πόλη! Στη Λάρισα φοβάμαι ότι θα με δει κάποιος γνωστός και θα μετά θα με σχολιάζουν ότι είμαι λοξός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είδες βρε παιδί μου! Είναι λοξοί όσοι διαβάζουν σε μία καφετέρια και δεν είναι λοξοί όσοι πάνε στα μπουζούκια και ανεβαίνουν στα τραπέζια, ούτε όσοι βλέπουνε τα μεσημεριανάδικα ή παίρνουνε Πετρούλες και τις κάνουνε φίρμες.
    Ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό σε αυτήν τη χώρα.
    Εντωμεταξύ παλιά έβλεπες μέσα σε κανένα τρένο κανέναν άνθρωπο να διαβάζει εφημερίδα ή βιβλίο. Τώρα τίποτα. Μιλάνε στο κινητό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για να γίνει ένα cafe όπως το παρουσιάζετε εδώ
    θα αργήσει να έλθει στην Ελλάδα .
    Ακόμη και μέσα στη ζούγκλα της Κολομβίας , σε λεωφορεία , είδα ανθρωπους να διαβάζουν .Εδώ θα αργήσουν ή δεν θα το μάθουν ποτέ αυτό το σπορ .

    ΑπάντησηΔιαγραφή